PROJEKTOWE LOVE

 

Jedną z moich ulubionych metod pracy z uczniami jest metoda projektu. 

Uwielbiam wykorzystywać sprawdzone sposoby na to, by uczniowie zyskali umiejętności przydatne im w dalszym życiu. Nie da się ukryć, że łatwiej żyje się osobom, które umieją rozwiązywać twórczo i kreatywnie problemy, sprawnie podejmują decyzje, odpowiednio selekcjonują informacje, potrafią zorganizować sobie pracę, są odpowiedzialni, komunikatywni i oswojeni z publicznymi wystąpieniami. 

Praca metodą projektu trenuje właśnie te umiejętności, dlatego dobrze jest zacząć ją wdrażać do swojego warsztatu, ucząc najmłodsze zespoły klasowe. 

Wdrażanie umiejętności pracy metoda projektu powinno objąć kilka etapów:

Rozpoczynamy od wymyślenia tematu projektu. Mamy tu dowolność, jednak dobrze jest, gdy temat obejmie treści pp lub znacznie je poszerzy i połączy wiadomości z wielu przedmiotów.

Następnie tworzymy grupę projektową. Najlepiej, gdy grupa liczy do sześciu osób. Moje doświadczenie podpowiada mi, że projekt realizowany jest najsprawniej w grupach 3-4 osobowych. Dobór członków może odbywać się:

• losowo,
• uczniowie dobierają się samodzielnie (rozwiązanie to sprawdza się w klasach, które dopiero rozpoczynają pracę metodą projektu),
• nauczyciel dobiera osoby do pracy w grupie (mocni z mocnymi, słabsi ze słabszymi lub grupy różnorodne).

Wyjaśniamy uczniom cele projektu, stosując się do zasady SMART, a także ustalamy formy wykorzystania narzędzi TIK w danym projekcie oraz zasady oceny. Uwielbiam ocenianie kształtujące, więc jego elementy przemycam do oceny pracy grupowej. Zgadzam się na ocenę cyfrową, jeśli uczniom na tym zależy, jednak wtedy ocenie podlega tylko efekt końcowy projektu. 

Dalej dzieje się magia - pozwalamy uczniom podzielić między siebie zadania oraz obowiązki. Kiedy klasa ma już doświadczenie projektowe, sprawdzamy, czy uczniowie nie przyjmują ciągle tych samych ról w grupie. Jeśli tak się dzieje, próbujemy osadzić ich na innym stanowisku. Uczniowie wyznaczają sobie harmonogram pracy i realizują projekt. Im więcej mają swobody, a mniej kontroli nauczyciela, tym projekt jest bardziej samodzielny i kreatywny. Końcowe etapy pracy projektowej to prezentacja, podsumowanie i wnioski. 

Ewaluacji dokonujemy, jeśli przeplatamy treści w różnych projektach - wtedy widać, w jakim zakresie uczniowie potrafią wykorzystać wiedzę i umiejętności, które zdobyli, pracując nad wcześniejszymi zadaniami.

Metodę projektu stosuję do różnorodnych działań.

• Organizuję dni tematyczne, podczas których uczniowie w grupach realizują zadania związane z określonym motywem. 

W zeszłym roku w ramach Międzynarodowego Dnia Kropki uczniowie klasy siódmej przez 5h pracowali nad projektem PRZYGARNIJ KROPKA. 

• Uwielbiam interdyscyplinarnie omawiać lektury metodą projektu. 

W zeszłym roku szkolnym w taki sposób w piątej klasie zrealizowaliśmy zagadnienia związane z powieścią W pustyni i w puszczy H. Sienkiewicza.

Na początku uczniowie, korzystając z podręcznika do geografii z klasy piątej i dodatkowych źródeł informacji (np. atlasów, skoroszytów ze Światem wiedzy itp.) określali i charakteryzowali miejsce akcji. Temat współczesnych problemów Czarnego Lądu tak ich pochłonął, że zmobilizowali mnie do nawiązania współpracy z organizacją FACE TO FACE WITH THE WORLD i prowadzenia spotkań z sierocińcem w Ugandzie w języku angielskim.

Kolejnym zadaniem było wykorzystanie zdobytej wiedzy do stworzenia pamiętnika Stasia lub Nel w narzędziu Sway. Uczniowie mieli zadanie, by uwzględnić wszystkie informacje dotyczące lektury, a także treści, które pojawiły się we wcześniejszym projekcie (O czym mówią nam emocje?). Sporo czasu zajęło mi pokazanie, w jaki sposób posługiwać się Swayem w tworzeniu prezentacji, ale wyniki były zadowalające. 

• Pracę metodą projektu można także wykorzystać, by stworzyć innowację pedagogiczną w szkole. 

Z ostatnią klasą gimnazjum pracowaliśmy nad projektem Zanurzeni w kontekstach. Wpłynął ona znacząco na samodzielność uczniów, pomógł im otworzyć się, poszerzyć treści podstawy programowej, przygotować się do egzaminu gimnazjalnego. Dla mnie był wyjątkową okazją, żeby poznać tych uczniów, którzy w normalnych warunkach szkolnych bali się wyrażać swoje zdanie. 

Ta innowacja została uznana jako dobra praktyka edukacyjna i umieszczona na stronie ODZ Zielona Góra: ZANURZENI W KONTEKSTACH - dobra praktyka. Myślę, że spokojnie można ją zmodyfikować i wykorzystać podczas przygotowania ósmoklasistów do egzaminu kończącego szkołę podstawową.

• Projekt stosuję również zamiast zadań domowych. Na zdjęciu widać, nad jakimi projektami pracowali uczniowie klasy piątej w zeszłym roku szkolnym. 

Więcej o tworzeniu projektów edukacyjnych możecie przeczytać na stronach:

• NOWA ERA,
  
• ORE,
  
• Szkoła z klasą.
  

Przygotowując się do pracy projektowej warto również zwrócić uwagę na nowoczesne trendy edukacyjne i metodę design thinking. 

Ja na pewno wykorzystam ją do ulepszania istniejących projektów i dopasowywania projektów do określonej grupy odbiorców. Posłuży ona również moim uczniom i mnie w oswajaniu błędów 😉

Jak wprowadzać tę metodę i jakie sposoby wykorzystać na poszczególnych etapach pracy? Odpowiedzi na te pytania znajdują się w doskonałych materiałach Centrum Edukacji Obywatelskiej umieszczonych na stronie: Szkoły z klasą.

Warto również pokusić się o zdobycie kursu online Design Thinking w edukacji 💞

W tym roku szkolnym zamierzam przenieść realizację projektów edukacyjnych całkowicie do sieci. Myślę, że będzie to atrakcyjniejsze i bardziej ekologiczne działanie, które wpłynie pozytywnie na kształtowanie kompetencji cyfrowych u moich uczniów. Ale o tym porozwodzę się w kolejnym wpisie 😉😈

Moje wystąpienie w ramach LETNIEJ AKADEMII INNOWACYJNEGO POLONISTY można obejrzeć tu: PROJEKTOWE LOVE.

Reszta prelekcji do obejrzenia na profilu Irmina Żarska - Rysunkowy język polski.